Wie is Alexandra van der Hilst?

Ik pleit voor een meervoudige benadering van onderwijs waarbij de kunsten structureel en domeinoverstijgend onderdeel zijn van het curriculum. Waar het huidige onderwijs vooral gebaseerd is op het aanspreken en ontwikkelen van de cognitieve vermogens ( het denken) zouden voelen en doen in dezelfde mate aangesproken dienen te worden. Als denken, voelen en doen in balans zijn kom je toe aan een integrale ontwikkeling en vergroten van je eigen leer-kracht.
De kunsten, met hun verschillende visies op de werkelijkheid, kunnen bij uitstek die brugfunctie vervullen tussen hoofd, hart en handen en het leren. Kunst heeft de impliciete waarde dat het mensen betrekt in een veelzijdige en vaak complexe manier van denken. Een denken waarbij voortdurend gebruik gemaakt wordt om dingen vanuit verschillende perspectieven te bekijken en ervaren. Ervaren en verbindingen leggen, van binnen naar buiten en van buiten naar binnen. In dat proces krijgen kinderen de gelegenheid andere kanten van zichzelf te ontdekken. Daar kan een nieuwsgierigheid uit voortvloeien die bijdraagt aan het besef dat dingen met elkaar te maken hebben. Dat elke interactie een andere interactie beïnvloedt en daarmee een specifieke bijdrage levert in het ontstaan van iets. Simpelweg, niet leren om de feiten, maar om het begrijpen en het besef dat wat je doet ertoe doet’.