Wanneer je met elkaar in een negatieve spiraal zit, lijkt het alsof je alleen maar samen in de clinch ligt. Alles gaat fout en wederzijds begrip is ver te zoeken. Het wordt van kwaad tot erger! Deze negatieve spiraal is niet alleen lastig maar ook frustrerend.

Waar je aandacht aan besteedt dat maak je belangrijk: dat kunnen ruzie en boosheid zijn, maar ook waardering en liefde.

Om een negatieve spiraal te doorbreken is het van belang om de aandacht te verleggen van negativiteit naar positiviteit. Er is immers altijd een sprankje positiviteit te bespeuren. Durf je deze uitdagende speurtocht aan? Ga dan op zoek naar het goede in het kind en benoem dit. Door te zeggen wat je goed vindt, geef je het positieve stukje aandacht. Ben je ervan bewust dat je met positieve opmerkingen de mogelijkheid creëert het goede te laten groeien.

Misschien inspireert dit gedicht je om de speurtocht aan te gaan en wordt het makkelijker om te zeggen: “Ik weet iets goeds van jou…”

IK WEET IETS GOEDS VAN JOU…
Zou niet de wereld beter zijn
als iedereen die ik ontmoet zeggen zou:
ik weet iets goeds van jou
en dan spontaan iets goeds zou doen…

Zou ’t niet fantastisch heerlijk zijn
als elke handdruk zeggen zou
-van harte en oprecht gemeend -:
ik weet iets goeds van jou…

Zou niet het leven mooier zijn
als men ’t goede steeds prijzen zou.
Want werkelijk: bij al het kwaad
is er zoveel goeds in mij en jou…

Zou ‘t niet een fijne houding zijn
als iedereen zo denken zou:
jij weet een beetje goed van mij
en ik, ik weet iets goeds van jou!
– Georgia Nighways

Voorbeeldzinnen uit de praktijk:

• “Weet je, ik vind het op dit moment nog niet zo gemakkelijk om te gaan met je boze buien, maar ik weet iets goeds van jou: je bent vanmorgen op de fiets naar school gekomen!”
• “Ik weet iets goeds van jou: toen je te laat kwam, ben je stil de klas ingekomen zodat de les niet onnodig verstoord werd.”
• “Ik weet iets goeds van jou: toen je zo laat thuis kwam, heb je dat zo stil gedaan dat ik niet wakker ben geworden van je!”
• “Ik weet iets goeds van jou: toen ik thuis kwam, had je al lekker iets te eten genomen en voor jezelf gezorgd. Ik werd daar blij van, omdat ik zag dat ik met een gerust hart mijn werk kon afmaken.”