Het tempo van kinderen ligt vele malen lager dan dat van volwassenen. Dat begint al bij de snelheid van waarnemen. Vervolgens het verwerken van prikkels. Omdat kinderen veel minder ervaringen hebben opgedaan in hun leven, hebben zij meer tijd nodig om te ‘processen’ wat er nu precies gebeurd. In hun hoofd wordt het kasje met laatjes nog gebouwd, geordend en gevuld. Dit maakt dat zij later reageren dan volwassenen. Een andere reden is natuurlijk dat kinderen nog veel dichter bij het natuurlijke bioritme staan dan volwassenen. Om verbinding te krijgen met je kind is het afstemmen van je tempo dus belangrijk.
Neem een dag de rust en ruimte om het tempo van je kind te volgen
Hou het gewone ritme aan: opstaan, aankleden, eten, activiteit, koffie, enzovoort. En doe precies als je kind doet. Dus wanneer hij/zij de tijd neemt voor een boterham, doe jij dit ook. Wanneer hij/zij druk gaat spelen, ga jij ook een actieve bezigheid doen. Gaat hij/zij vervolgens rustig een boekje lezen, plof je naast hem/haar op de bank.
Evalueer aan het einde van de dag hoe dit voor je was:
- Moest je erg terugschakelen?
- Zou je kind op ‘normale’ dagen een tandje extra moeten leveren om jouw tempo bij te houden?
- Ben je net zo moe als anders?
Trek eerlijke conclusies en neem die mee voor de dag van morgen.
In dit nummer onder andere: Kinderen van nu verbazen zich over de Zwarte Piet van Vroeger, en niet alleen over zijn kleur. Wat? Een roe? Mocht hij slaan dan? En wie bepaalt wat zoet is, en wat stout?
De kinderen in Ridderkerk krijgen sinds kort lessen in ridderlijkheid: opkomen voor de zwakkeren, open en eerlijk zijn en contact blijven houden.
Het 'heerlijk avondje' met je ADHD'er, hoe je je dyslectische kind door de sinterklaasgedichten heen helpt. En hoe vier je sinterklaas met een kind met autisme, die niet van verrassingen houdt?
Leef jij de waarden die je belangrijk vindt? En hoe geef je daar vorm aan? Ben jij de vader/moeder/juf meester die jij je kind gunt?
En meer............
Kinderen geven ons signalen die we soms niet begrijpen: hoofdpijn, buikpijn, leerproblemen, agressie, hyperactiviteit etc. Stel dat er niets aan de hand is met deze kinderen, maar dat zij ons willen tonen dat het onderwijs moet veranderen? Willen zij ons vertellen dat niet de scholen, maar het hele onderwijssysteem niet meer past bij deze tijd? In dit katern komen de onderwijsvernieuwers aan het woord die laten zien dan het ook anders - leuker! - kan...
Aantasting van het kindsysteem: Het onderwijs is niet gericht op kinderen, maar op volwassenen. Het kind moet zo veel leren van buiten naar binnen, dat het geen kans heeft om zich van binnen naar buiten te ontwikkelen. Een kind is van nature nieuwsgierig, verwondert zich, bewondert alles, zoekt relaties, zoekt vrienden, is heel gevoelig voor liefde. En dat wordt kapotgemaakt door een onderwijssysteem met zogenaamde pedagogen, die dénken over het kind, maar niet erváren wat het kind ervaart.
Bij Educare 2014 nummer 3, pagina 16-17