Hoe weet je eigenlijk dat iemand van je houdt? En hoe laat jij als ouder/opvoeder je kind weten dat je van hem of haar houdt? Het lijkt zo voor de hand liggend dat je kind wel weet dat je van hem houdt. En toch hoor ik regelmatg van kinderen dat ze denken dat hun ouders of opvoeders alleen van ze houden als ze zich goed gedragen, als ze mooie cijfers halen en zorgen dat hun ouders trots op hen zijn. Ze twijfelen of hun ouders wel echt van hen houden. 

Zeker in een maatschappij die hectisch is en waarin we vaak druk zijn met werk, activiteiten en organisatie van het gezin ligt het gevaar op de loer dat we vergeten duidelijk een blijk van liefde te geven. Ook, of miscchien wel juist, op momenten dat je kind er niet om vraagt!

Ben jij er helemaal zeker van dat je kinderen weten dat je van hen houd? Hoe uit jij je onvoorwaardelijke liefde? Ik heb een paar leuke, eenvoudige dingen die je kunt doen om je liefde te tonen:

Raak je kind aan, knuffel het. Een aanraking geeft een kind een gevoel van geborgenheid en veiligheid. Het voelt zich geliefd. Als je woorden hebt gehad met je kind, kun je aan het eind van het gesprek zeggen: “Ik wil dat je weet dat ik ook van je houd als ik boos op je ben”.
Leg kleine liefdesbriefjes in zijn boterhamtrommel, of op zijn kussen of op andere verrassende plekken in huis. Zet er iets van betekenis in, iets rechtstreeks vanuit je hart. Iets wat je aan je kind bewondert of waarvoor je het wilt prijzen. Doe dit op een beschrijvende manier, dus benoem wat het kind deed. Geef het kind niet de last van een etiket, ook een positief label kan namelijk belastend zijn. ‘Wat ben jij toch een lief kind’ kan het kind namelijk belemmeren zich te beschermen als dat nodig is. Je kunt niet altijd lief zijn. Beschrijf liever wat je zag: ‘Wat was je lief voor je zusje toen je haar hielp met haar huiswerk.

‘En: Verwacht niet van je kind dat hij iets terug doet. Er is geen ‘moeten’ in dingen die met liefde te maken hebben.