Veel kinderen (en volwassenen) hebben geen idee wat het effect van hun handelen is op anderen. In hun wanhoop om erbij te horen worden ze steeds luidruchtiger. Hun schreeuw om aandacht heeft helaas precies het tegenovergestelde effect. In plaats van met open armen te worden ontvangen deinst iedereen terug en keert zich van de druktemaker af. Als je het kind daar rechtstreeks op aanspreekt krijgt het weer het gevoel dat hij of zij het nooit goed doet. Het gevolg is dat het kind nog wanhopiger om aandacht gaat schreeuwen. Een verhaaltje kan dan helpen. Verwijs daarin nooit naar de kinderen die dit gedrag vertonen! Bespreek het gedrag nuchter en zakelijk en laat de kinderen het dier in het verhaal maar vertellen hoe het kan krijgen wat het nodig heeft.
Gebruik een verhaal om ongewenst gedrag bespreekbaar te maken
Vertel een groep kinderen waar onrust de boventoon viert eens dit verhaal:
“Er was eens een vijver waar wat eendjes op zwommen. Heel ontspannen zwommen ze wat rond op het spiegelgladde water. Plots komt er uit de lucht iets aanvliegen: KWAK KWAKKWAK KWAAAAAAAAAK KWAAAAAAK! Het is ook een eend. Hij komt luidruchtig kwakend aanvliegen. Hij zoeft met zijn poten vooruit, zo het water in. Triomfantelijk om zich heen kijkend, zo van ‘ hé kijk mij eens!’, roept hij: KWAAAK.
De andere eendjes kijken eens verstoord op. Ze draaien zich vervolgens om en zwemmen weg. De druktemaker verbaasd achterlatend. Hij heeft helemaal niet door dat de rest van de groep zijn gedrag helemaal zo leuk niet vind als dat hij zelf denkt. Eenzaam vraagt hij zich af waarom de anderen zo’n hekel aan hem hebben.
Voor jonge kinderen zou je een pluchen eendje kunnen gebruiken waartegen de kinderen kunnen praten. Oudere kinderen vraag je wat ze tegen het eenzame eendje zouden willen zeggen. Kunnen ze hem tips geven zodat de andere eendjes blij zijn als hij erbij komt?
Heb jij de moed om te veranderen, voor jezelf op te komen, je plek in te nemen? Dat je durft te laten weten dat de manier waarop je moet leren niet bij je past, of dat je niet gelukkig bent op school. Dat je voor jezelf mag opkomen en dat iedereen dan een stukje opschuift. Net zo lang tot het schikt: iedereen in zijn schik is.
Na elke zomervakantie krijgen miljoenen kinderen nieuwe leerkrachten. Spannend! Hoe zal het gaan? Wat mag, wat niet? De eerste zes weken zet jij als leerkracht de toon voor de rest van het jaar. En niet alleen op school, maar ook thuis moet ieder weer in het gareel.
Elk kind is anders en heeft zijn eigen interesses en zijn eigen oorspronkelijke gedrag waarmee hij zich laat zien. Deze ‘eigenheid’ kun je omschrijven als de kern of de zielenkwaliteit van het kind.
Als het kind ouder wordt, gaat hij zich aanpassen aan de verwachtingen van de omgeving. Daarmee verschuift het zicht op zijn eigen wezen, zijn eigen ziel, naar de achtergrond.
Evenwicht is de basis van alle bewegingen en hangt nauw samen met lichaamsbesef en met ruimtelijke oriëntatie. Het vermogen om je lichaam zó te bewegen dat het goed in balans is, lijkt heel vanzelfsprekend omdat dat (als het goed is) volledig onbewust gebeurt. Maar het kan pas in het onbewuste gebeuren als het op een bepaald moment echt eigen gemaakt is. In dit artikel vind je praktische tips en evenwichtsspelletjes waarmee het gevoel voor evenwicht optimaal ontwikkeld kan worden.