Anonimiteit, is dat niet een van de oorzaken van maatschappelijk onaanvaardbaar gedrag?

De sociale cohesie in een straat neemt toe als kinderen de buren kennen en andersom. In ons kikkerlandje is dat niet altijd eenvoudig. De helft van het jaar schuilen we graag in onze warme huiskamer en het feit dat we in veel wijken met de auto de oprit inrijden en vandaar meteen naar binnen lopen, maakt een spontane ontmoeting zeldzaam. Je moet dus bewust af en toe actie ondernemen om elkaar te leren kennen. Bijvoorbeeld buurtganzenbord.

Je hebt een aantal enthousiaste bewoners nodig, een stel kinderen en grote (plastic of schuimrubber) dobbelstenen. Leg een datum vast waarop er veel mensen aanwezig zijn, bijvoorbeeld als er al een buurtfeest is, of op een zondag aan het eind van de middag.

Betrek de buurtbewoners al bij het voortraject. Vraag hen mee te doen en iets te bedenken wat je binnen een paar minuten met een stel kinderen kan doen. Denk bijvoorbeeld aan een liedje instuderen, een stoeptekening maken, tien keer een bal overgooien of iets dergelijks. Het is ook leuk als de activiteit iets zegt over de bewoner.

De deuren van de huizen zijn de vakken van het ganzenbord. Op deuren van huizen waar de bewoners niet meedoen, hang je alleen een gans (of teken je een gans op de stoep voor het huis). Bij deuren van bewoners die wel meedoen, staat de bewoner klaar voor de opdracht.

De kinderen spelen in kleine groepjes onder begeleiding van één of twee volwassenen. Elk groepje gooit de dobbelsteen en loopt langs de deuren. De groepjes wachten niet op de anderen, elk groepje speelt voor zich. Zorg dus voor voldoende dobbelstenen. (Wellicht kun je die samen met school of buurthuis aanschaffen? Als plastic dobbelstenen te kostbaar zijn, is er misschien een handige klusser onder de buren die van blokken schuim grote dobbelstenen kan maken.)

Natuurlijk hoop je dat er veel mensen op straat zijn om de kinderen aan te moedigen. En na afloop is er uiteraard voor iedereen limonade!