Maatschappelijke projecten zijn educatief. Denk maar aan leren samenwerken, juiste keuzes maken, jezelf inzetten voor je omgeving, iets leren maken waar je misschien niet iets tastbaars voor terug krijgt. Dat laatste is waarschijnlijk net dát waar het om draait bij verbonden zijn met de maatschappij: kinderen ervaren de waarde van het immateriële. Het kan zo’n fijn gevoel geven als je iets voor een ander doet vanuit je hart, als je samen een parkje schoonmaakt of even nadenkt over hoe je het gezelliger kunt maken in jouw straat.
Bespreek met kinderen wat zij doen voor de maatschappij
Met de leerlingen in je klas kun je filosoferen over wat de maatschappij eigenlijk is. Ter voorbereiding lees je het verhaal voor van De Kleine Prins (Antoine de Saint-Exupéry).
Bespreek daarna je hoe de prins vanuit zijn hart en zijn onschuld leeft, graag het goede wil doen en de ik-figuur (de piloot) leert hoe hij zachtaardig met mensen kan omgaan. Vervolgens vraag je hoe kinderen vriendelijk met hun klasgenootjes kunnen omgaan. Met hun ouders? Met de buren of met kinderen uit de straat achter hun huis?
Maak zichtbaar wat ieders bijdrage aan de maatschappij is met een collage: Laat alle sterren stralen!
Plak op een groot vel gekleurd karton een gouden ster. Om die ster heen maken de kinderen hun eigen sterretje met daarin hun geschenk aan de maatschappij. De een doet dat wellicht door zijn hond trouw uit te laten, een ander kind door oma wekelijks te bellen of door boodschappen te doen voor zijn moeder.
Thuis kun je dit natuurlijk ook doen. Wat is de bijdrage van jullie als gezin aan de maatschappij?
Het is opvallend hoe weinig aandacht er binnen het onderwijs is voor creativiteit, terwijl we ons moderne leven geheel aan die menselijke eigenschap te danken hebben. Binnen het onderwijs lijkt het teruggedrongen naar de knutsel- en tekenles. En zelfs daar speelt het een marginale rol. Werkbladen en kleurplaten zijn nu eenmaal gemakkelijk. En we willen kunnen meten! Dat lukt niet als 30 leerlingen zelf gaan denken. Toch kunnen we niet zonder de kracht van ons creatieve vermogen. Dus hoe doen we dat: meer ruimte voor creativiteit in het onderwijs? In dit nummer laten we een aantal deskundigen aan het woord. Ze laten hun licht schijnen op de mogelijkheden en wijzen ons op kansen die we laten liggen. Met een knipoog naar de belastingdienst: makkelijker kunnen we het niet maken, wel leuker!
Oh, die lange donkere avonden... Hier een berg ideeën om er nog even van te genieten. Op avontuur in de natuur, mooie creaties maken of spannende spelletjes die het best tot hun recht komen in de maneschijn. Maak de donkerte tot bondgenoot en de maan je beste vriend. Het kan nog even!
Eerder gepubliceerd in Educare zomer 1996. Geweldloze communicatie is van alle zaken die we moeten leren verreweg de belangrijkste. Marshall Rosenberg, naast klinisch psycholoog ook dichter en musicus, kan daar uit eigen ervaring over meepraten. Hij groeide op in het Detroit van de iaren 30 temidden van corruptie en geweld.
Rapport van een onderzoek naar
het speelgedrag van kinderen op grijze en groene schoolpleinen, de ontwikkeling van het kind en welke rol buitenspelen daarbinnen
heeft, welke vormen van spelen er zijn en welke eisen er aan de inrichting van verschillende schoolpleinen worden gesteld. Het blijkt dat er 7 soorten spel zijn wanneer kinderen buitenspelen die, afhankelijk van
de persoonlijkheid en de ontwikkelingsfase van het kind, gekozen worden. Deze manieren van (buiten)spelen helpen de kinderen met de ontwikkeling van hun motorische, sociale en cognitieve vaardigheden en in de natuur herstelt het concentratievermogen .
Een groen schoolplein zal de natuurbeleving stimuleren van kinderen en hen ook de gelegenheid bieden om voor verschillende spelvormen te kiezen. Op een groen schoolplein wordt dus anders en meer
gevarieerd gespeeld dan op een grijs schoolplein.