Kinderen in een gezin kunnen soms zo negatief met elkaar omgaan. Menig ouder zit met de handen in elkaar. Ik leg jullie graag een idee van een (alleenstaande) moeder voor die een cursus ‘Opvoeden met deugden’ bij me volgde.
Ze heeft drie kinderen in de leeftijd van 10-14 jaar oud en vroeg zich af: ‘Hoe introduceer ik die deugdenaanpak nu in mijn gezin?’ Ze liet de set ‘Reflectiekaarten, 100 deugden om te inspireren’ (van Linda Kavelin-Popov) zien en vroeg ieder kind hieruit een deugd voor elkaar te kiezen.
Iedereen was meteen enthousiast. De oudste dochter (praktisch als ze is) had heel doelgericht gezegd: ‘Ik moet vanavond weg, dus laten we dat meteen maar doen.’
Geef elkaar een deugdenkaart
De kaarten (100 deugden) werden op de keukentafel uitgespreid en ieder kreeg van een ander een deugd toegekend, vier in totaal, want moeder deed natuurlijk ook mee. En ze klopten ook nog helemaal (vond iedereen, nadat er ook bij iedere kaart was verteld waarom men juist deze deugd had gegeven).
Moeder vertelde dat haar jongste zoon van tien echt opgetogen was, te ontdekken dat zijn (puberende) zussen hem toch wel konden waarderen. ‘Ze zien goede eigenschappen in mij!’ had hij verbaasd en blij geroepen!
Ik vond dit een geweldig voorbeeld van hoe je meer verbondenheid in je gezin kunt creëren. De kaarten geven de kinderen iets concreets in handen. Ze maken iets van de ander zichtbaar waar je dikwijls niet zo over nadenkt. Door elk gezinslid voor elkaar kaarten te laten uitzoeken wordt het gemakkelijker om waardering naar elkaar uit te spreken.
En… het voelt heerlijk om van iedereen te horen wat ze in je waarderen!
Het is opvallend hoe weinig aandacht er binnen het onderwijs is voor creativiteit, terwijl we ons moderne leven geheel aan die menselijke eigenschap te danken hebben. Binnen het onderwijs lijkt het teruggedrongen naar de knutsel- en tekenles. En zelfs daar speelt het een marginale rol. Werkbladen en kleurplaten zijn nu eenmaal gemakkelijk. En we willen kunnen meten! Dat lukt niet als 30 leerlingen zelf gaan denken. Toch kunnen we niet zonder de kracht van ons creatieve vermogen. Dus hoe doen we dat: meer ruimte voor creativiteit in het onderwijs? In dit nummer laten we een aantal deskundigen aan het woord. Ze laten hun licht schijnen op de mogelijkheden en wijzen ons op kansen die we laten liggen. Met een knipoog naar de belastingdienst: makkelijker kunnen we het niet maken, wel leuker!
Educare katern decembernummer 2012.
Elk kind heeft recht op tenminste één volwassene om het wonder van de natuur samen mee te beleven. Zo creëer je samen magische momenten waar je je hele leven mee toe kunt.
Hoe vier je Sinterklaas als je kind autisme heeft?
Interview met Mieke Sjoer door Patricia Ritsema van Eck.
Mieke is moeder van drie “auti’s” ‐ zoals ze zelf zegt – van 10, 14 en 17 jaar. De jongste twee hebben het Syndroom van Asperger, de oudste heeft PDD‐NOS. Jarenlang zag ze als een berg tegen Sinterklaasavond op. De ouderavonden op school hierover bleken vooral een uitwisseling van ervaringen van ouders te zijn. Waar ze echter behoefte aan had, was een soort handleiding met tips hoe je het beste de organisatie en invulling van pakjesavond kunt aanpakken. Mieke is met haar drie bijzondere kinderen inmiddels zelf een ervaringsdeskundige geworden op dit gebied. In dit interview vertelt ze alles wat ze zelf graag had willen zien in een dergelijke handleiding.