Ieder kind heeft een eigen klank

Als ouders zijn we diep verbonden met onze kinderen. Soms, in een moment van geluk en tevredenheid, kunnen we iets van die verbondenheid ervaren en voelen. Maar helaas raken we dat gevoel ook weer kwijt. We willen immers zo graag dat onze kinderen het goed doen in deze maatschappij! Daarbij overladen we hen vaak met tips en ideeën. En zo creëren we afstand tussen ons en die wezens, onze kinderen, die ons eigenlijk het dierbaarst zijn.

We reageren vaak op onze kinderen vanuit een overtuiging dat ze zich moeten aanpassen aan de omgeving en vergeten daarbij dat ieder mensenkind uniek is en dit ook – diep van binnen – wil blijven.

Als het kind je iets vertelt, probeer dan eens naar de klank te luisteren. Luister heel goed naar wat het zegt en naar de melodie in zijn verhaal. Laat dit tot je doordringen ZONDER erop te reageren vanuit je eigen overtuigingen. In plaats daarvan antwoord je het kind met spontane klanken: klanken die opwellen uit je binnenste en die meestal betekenisloos zijn.

Het kind herkent deze ‘taal’ waarschijnlijk direct: zo heeft het immers jouw taal geleerd! En waarschijnlijk krijg je een klinkend antwoord terug! Het werkt ontspannend waardoor je heerlijk lachen kunt samen.