Nog maar vijf procent van de Europese kinderen komt rechtstreeks in aanraking met natuur. Dat is schrikbarend, vooral als je bedenkt dat zij als volwassenen de verantwoording krijgen voor het in stand houden van onze aarde. Het is dus belangrijk dat alle kinderen geregeld in contact komen met natuur.
Gelukkig is natuur nooit ver weg. Tussen elke tegel groeit wel een sprietje. En op dit moment kruipen er miljoenen amfibieën door onze straten op weg naar water om eitjes te leggen. Die kun je een handje helpen door ‘s avonds een wandeling te maken en ze op een stoeprandje of over een weg te zetten. Laat je kinderen dus voor het slapen gaan nog even
Opblijven voor de paddenwacht
Neem een zaklantaarn en een emmer mee. Vooral padden kun je gemakkelijk pakken en in de dichtst bijzijnde vijver zetten. Als je niet weet waar ze bij jou in de buurt kruipen kijk dan op www.padden.nu. Daar staan veel oversteekplaatsen op.
Ook kun je de putten in jouw straat regelmatig controleren op dieren. Niet alleen kikkers, padden en salamanders, ook jonge eendjes lopen er wel eens in! Eruit lukt niet, ze spoelen met een regenbui het riool in. En als het niet regent drogen ze uit.
Vraag bij je gemeente wat zij doen om amfibieën te beschermen en wat je als burger kunt doen. Er zijn bijvoorbeeld beschermende roosters die je tijdens de paddentrek voor putten kunt zetten.
Een kwestie van je blik verruimen.
Omdenken. Het woord komt steeds vaker
langs. Eerst in relatie tot het bedrijfsleven,
dan ook binnen onderwijs en opvoeding.
Het boek Lastige kinderen? Heb jij even
geluk! van Berthold Gunster is een hit op
de redactie. Wie is die man?
Educare katern - geef je kinderen in de klas de ruimte. Scholen belemmeren kinderen in hun bewegingsruimte. Dat is helemaal niet nodig. Kijk eens verder en schep met eenvoudige middelen meer ruimte!
Spelend ontdekken kinderen de wereld om hen heen. Ze stoppen spullen in hun mond. Ze pakken en voelen. Het hele lijf doet mee aan de ontdekkingstocht. Dan is het fijn als de materie waarmee de kinderen in aanraking komen veilig voor ze is.
Hoe vier je Sinterklaas als je kind autisme heeft?
Interview met Mieke Sjoer door Patricia Ritsema van Eck.
Mieke is moeder van drie “auti’s” ‐ zoals ze zelf zegt – van 10, 14 en 17 jaar. De jongste twee hebben het Syndroom van Asperger, de oudste heeft PDD‐NOS. Jarenlang zag ze als een berg tegen Sinterklaasavond op. De ouderavonden op school hierover bleken vooral een uitwisseling van ervaringen van ouders te zijn. Waar ze echter behoefte aan had, was een soort handleiding met tips hoe je het beste de organisatie en invulling van pakjesavond kunt aanpakken. Mieke is met haar drie bijzondere kinderen inmiddels zelf een ervaringsdeskundige geworden op dit gebied. In dit interview vertelt ze alles wat ze zelf graag had willen zien in een dergelijke handleiding.