Veel kinderen zijn onzeker over hun uiterlijk. Media en harde meningen van anderen maken het ook niet gemakkelijk. Ze zijn wel veerkrachtig, maar kunnen hard zijn tegen elkaar. Moet je toekijken en hopen dat het goed gaat of kun je hen een steuntje in de rug geven?
Om te beginnen kunnen we kinderen laten voelen dat ze door ons, opvoeders, gezien worden en mogen zijn wie ze zijn. Als kinderen voortdurend ervaren dat ieder mens uniek is en precies goed zoals hij is, krijgen ze vertrouwen in zichzelf en gaan ze vanzelf betere keuzes maken. Maar ook:
Praat met kinderen over lastige gevoelens
- Praat regelmatig over lastige onderwerpen en hun gevoelens daarover.
- Moedig kinderen aan om aandacht te besteden aan dingen die zij belangrijk vinden of waar ze goed in zijn. Vraag bijvoorbeeld eens waar hij of zij trots op is.
- In bijna elke situatie waarin een kind betrokken is kun je wel een kwaliteit die het kind toont benoemen. Ook in negatief gedrag! Denk aan rechtvaardigheidsgevoel, vasthoudendheid, ergens voor opkomen.
Vraag door en benoem wat u knap vindt aan de manier waarop uw kind met een situatie omgaat. - Om het gesprek op gang te krijgen kan het helpen iets te benoemen dat u zelf best lastig vindt.
- Om meer in kwaliteiten te gaan denken kun je de deugdenposter en de bijbehorende boeken eens bekijken.
Belangrijk: wees concreet en beschrijf zo precies mogelijk wat u zo knap vindt.
Het is opvallend hoe weinig aandacht er binnen het onderwijs is voor creativiteit, terwijl we ons moderne leven geheel aan die menselijke eigenschap te danken hebben. Binnen het onderwijs lijkt het teruggedrongen naar de knutsel- en tekenles. En zelfs daar speelt het een marginale rol. Werkbladen en kleurplaten zijn nu eenmaal gemakkelijk. En we willen kunnen meten! Dat lukt niet als 30 leerlingen zelf gaan denken. Toch kunnen we niet zonder de kracht van ons creatieve vermogen. Dus hoe doen we dat: meer ruimte voor creativiteit in het onderwijs? In dit nummer laten we een aantal deskundigen aan het woord. Ze laten hun licht schijnen op de mogelijkheden en wijzen ons op kansen die we laten liggen. Met een knipoog naar de belastingdienst: makkelijker kunnen we het niet maken, wel leuker!
Met minder spullen door het leven, voor jezelf en voor je kinderen. Lekker samen boenen en spelen met sop. Reinig je gemoed, je hoofd, je huis èn je straat. Niet alleen verfrissend en gezellig, maar ook goed voor zo veel andere dingen. Zelfs de zinnen die je uitspreekt en de tekeningen die je maakt zullen na het lezen van dit katern opgeruimder zijn!
"Ik hou niet van schijndemocratie en neptolerantie" - Jacques Vriens is nog lang niet aan pensioen toe. De verfilming van 'Achtstegroepers huilen niet' daar wil hij zelf bij zijn...
Het gebeurt toch bij iedereen? Ons kind pest, trappelt van woede, gooit met speelgoed. Of als ze al iets groter zijn: vandalisme, spijbelen, onverwerkt verdriet… Hoe gaan we daar best mee om? Hoe voorkomen we probleemgedrag? Opvoeden: we willen van onze kinderen, kleinkinderen, leden in onze jeugdbeweging ‘goede mensen’ maken. Die voor de wereld en de mensen om hen heen verantwoordelijkheid opnemen. En die dat doen vanuit zichzelf - en niet ‘omdat het moet’. Anouk Depuydt ontwikkelde ‘Verbondenheid’: een invalshoek waar we antwoorden in kunnen vinden. In het onderwijs leverde dat al vele rijke ervaringen op: de bewijzen zijn er, het loont. Hoog tijd dus om deze aanpak uit te breiden naar het gezin, de buurt, de kinderopvang, de jeugdbeweging.
Het boek kan besteld worden via onderstaande link: