Pijnpunten en gevoeligheden

Karlijn (15 jaar) heeft veel moeite met haar Franse leraar. Zij kan de Franse vervoegingen maar niet onthouden. Het lezen van de verplichte Franse boekjes bezorgen haar hoofdpijn en tranen. Haar spreekvaardigheid en taalbegrip gaan haar echter best goed af, dankzij haar muzikaliteit. Hierdoor weet zij de fijne nuances in het gesproken Frans goed op te pikken en kan ze die ook goed toepassen.

Vandaag heeft ze het moeilijk. Haar leraar had haar gezegd: “Gek toch, dat er bij jullie thuis zulke verschillende kinderen rondlopen. Maar jij bent wel de meest languissante van de drie!”
Intuïtief voelde Karlijn dat deze beschrijving haar onrecht deed, maar ze kende het woord ‘languissant’ niet. Eenmaal thuisgekomen googelde ze daarnaar en las: hunkerend; verlangend; smachtend; reikhalzend. Maar ook: kwijnend; armetierig; slap; lusteloos; futloos; lamlendig; mat.
“Nee”, dacht ze, “dat kan het niet zijn. Wacht, hij bedoelde natuurlijk de laatste betekenis: mat!”. Karlijn voelde een golf van verdriet in haar opkomen. “Hoe heeft hij dit toch tegen haar kunnen zeggen?!”

Voorzichtig: gevoelig kind!

-Vergelijk kinderen niet met elkaar, zoals deze leraar deed met Karlijn en haar broer en zus. Jouw teleurstelling hierover uiten is uiterst pijnlijk voor het kind.
-Wees alert op gebrek aan weerbaarheid bij jonge mensen. Dit meisje is een beelddenkster dat nog onvoldoende weerbaar is tegen de afwijzende signalen die zij oppikt vanwege haar anders-zijn.
-Wees alert als leerlingen moeite hebben met automatiseringstaken. Dit zou heel goed een verwijzing kunnen zijn naar ‘beelddenken’.
-Wees alert op onderpresteren. Onder tijdsdruk (zoals bij proefwerken) presteren kinderen als Karlijn dikwijls onder hun niveau.

Beelddenkers laten op school een andere leerstijl zien dan die waarin leerkrachten zijn opgeleid of waarvan wordt uitgegaan in schoolmethodes. Als je dit eenmaal gaat begrijpen, kan veel onnodige pijn worden voorkomen. Veel beelddenkers worden zorgleerlingen, haken vroegtijdig af, of zorgen voor problemen in de klas. Soms trekken ze zich in zichzelf terug, zoals Karlijn, en worden dan als ‘mat’ omschreven.

Ach, had meneer maar de andere betekenissen van ‘languissant’ voor ogen gehad: ‘hunkerend; verlangend; smachtend; reikhalzend”. Karlijn verlangde er immers hevig naar om in de klas mee te komen. Haar andere manier van leren echter verhinderde dit.

Ik weet zeker dat een goed geïnformeerde docent aan haar verlangens tegemoet zou komen, als hij meer inzicht had in haar andere manier van leren en denken. Maar er is zoveel te leren, daar heb je als docent niet zomaar de tijd voor.

Daarom heb ik voor mensen als deze leraar het boekje geschreven: “Hoe je zorgleerlingen vleugels geeft en iedereen om hen heen; handreiking aan docenten”. Hierin leg ik uit hoe je ‘beelddenken’ bij leerlingen kunt herkennen en geef ik praktische handreikingen over hoe je daar het beste mee om kunt gaan in de lessen van alledag. Het is bedoeld als inspiratiebron voor leerkrachten in zowel het basis-, voortgezet- als het beroepsonderwijs.
Je kunt het hier bestellen.