We worden al vanaf onze geboorte met elkaar vergeleken: de meetlat en de weegschaal staan al klaar als je nog druk bezig bent met geboren worden. Daarna volgen het consultatiebureau, de school, je vrienden en dan wacht de maatschappij. Wee, als je gewogen bent en te licht bevonden.
Die houding van almaar vergelijken is vervelend, vooral als je aan al die normen niet kunt voldoen. We schieten in een kramp en dat leidt niet tot betere mensen. Het is veel fijner als ieder mens gewaardeerd wordt, gewoon om wie hij is. En dat we vieren wat hij kan.
Kijk eens naar elkaars talenten, en geniet ervan. En hou op met die meetlat.
Richt de aandacht op elkaars talenten met dit spel:
Schrijf de namen van een aantal kinderen uit de klas met duidelijk leesbare letters op een post-it.
Twee kinderen gaan het spel spelen, de rest kijkt toe.
Plak bij elke deelnemer een post-it met een naam op het voorhoofd. Zo, dat ze het zelf niet kunnen lezen. Doel van het spel is te achterhalen wie van de kinderen ze ‘zijn’.
Om de beurt vragen ze elkaar: Wie ben ik? De ander vertelt dan iets positiefs over het kind. Bijvoorbeeld: ‘Jij kan heel hard rennen”, of: “Jij bent altijd de eerste die komt helpen als je dat vraagt.” Zodra een van de deelnemers vermoed over wie het gaat zegt hij: “Ik ben.. “ Zodra de goede naam geraden is, zijn ze klaar en mogen er twee anderen spelen.
Democratie in actie, daar heb je heel wat kernkwaliteiten voor nodig! Je moet een gevoel voor rechtvaardigheid hebben, inclusief kunnen denken (de belangen van anderen zijn net zo belangrijk als die van jou), kunnen omgaan met 'anders', of dat zich nou in kleding, gebruiken of manier van denken uit en op een heldere, vriendelijke manier kunnen zeggen wat je belangrijk vind.
Dat leer je niet uit boeken. Daar heb je een goede voedingsbodem voor nodig. Een omgeving waarin je deze kwaliteiten kunt ontwikkelen. Een plek waar democratische deugden kunnen groeien. Dit nummer daagt uit tot nadenken over onze taak als opvoeder in het opbouwen van een democratische samenleving.
Vier de dag! Dat kan op zo veel manieren… Door met kinderen in de natuur een klankkaart van de dag te maken of een heus ‘vandaag-parfum’. Of gewoon thuis of in het klaslokaal aan het einde van de dag. Door een dagberaad te houden, een tijdscapsule te maken. Door op allerlei manieren stil te staan bij de gewoon-bijzondere dingen van de dag. Want er is maar één vandaag. En dat mag gevierd worden. Op welke manier dan ook.
Een breed ontwikkelingsaanbod lijkt te worden gedwarsboomd door de dwang van de eenzijdige toetsmanie. Kinderen wordt veel meer recht gedaan door evenveel waarde toe te kennen aan ieder van onze leergebieden. Een leerlingvolgsysteem van Bauk Zwaan en Edith van Poppelen volgt kinderen via zijn tekeningen...
Basisscholen in Nederland zijn wettelijk verplicht om aandacht te besteden aan de verschillende
geestelijke stromingen in onze multiculturele samenleving.
Ineke Struijk deed onderzoek naar levensbeschouwing in het openbaar onderwijs en ontwikkelde dit overzicht van de kernwaarden van het openbaar onderwijs.