We worden al vanaf onze geboorte met elkaar vergeleken: de meetlat en de weegschaal staan al klaar als je nog druk bezig bent met geboren worden. Daarna volgen het consultatiebureau, de school, je vrienden en dan wacht de maatschappij. Wee, als je gewogen bent en te licht bevonden.
Die houding van almaar vergelijken is vervelend, vooral als je aan al die normen niet kunt voldoen. We schieten in een kramp en dat leidt niet tot betere mensen. Het is veel fijner als ieder mens gewaardeerd wordt, gewoon om wie hij is. En dat we vieren wat hij kan.
Kijk eens naar elkaars talenten, en geniet ervan. En hou op met die meetlat.
Richt de aandacht op elkaars talenten met dit spel:
Schrijf de namen van een aantal kinderen uit de klas met duidelijk leesbare letters op een post-it.
Twee kinderen gaan het spel spelen, de rest kijkt toe.
Plak bij elke deelnemer een post-it met een naam op het voorhoofd. Zo, dat ze het zelf niet kunnen lezen. Doel van het spel is te achterhalen wie van de kinderen ze âzijnâ.
Om de beurt vragen ze elkaar: Wie ben ik? De ander vertelt dan iets positiefs over het kind. Bijvoorbeeld: âJij kan heel hard rennenâ, of: âJij bent altijd de eerste die komt helpen als je dat vraagt.â Zodra een van de deelnemers vermoed over wie het gaat zegt hij: âIk ben.. â Zodra de goede naam geraden is, zijn ze klaar en mogen er twee anderen spelen.