Mindfulness is een begrip dat je tegenwoordig steeds vaker hoort. Het wil zeggen, dat je met volle aandacht aanwezig bent in het moment. EĂ©n van de positieve effecten hiervan is dat je er rustiger van wordt. En dat kunnen we in ons drukke bestaan als hardwerkende ouder wel gebruiken. Kinderen, vooral jonge kinderen, leven nog veel meer in het hier en nu. Zij zijn van zichzelf nog ‘mindful’. Door in hun wereld te stappen, helpen we onszelf.
Ik kan me nog goed herinneren, dat mijn eerste kind een peutertje was: een wandelingetje naar de brievenbus leek een eeuwigheid te duren. Of boodschappen doen, dat was een hele onderneming. Tenminste, als ik hem zelf liet lopen. Want hij zag van alles onderweg. Ik kon daar wel vaak ongeduldig van worden. Tot ik ontdekte, dat het ook heel ontspannend was om zo te dreutelen en door zijn ogen naar de wereld te kijken.
Kijk door de ogen van je kind naar alles om je heen om in het hier en nu te zijn
Peuters zijn nog helemaal in het hier en nu. Ze hebben nog geen besef van tijd. Dat kan erg frustrerend zijn, als je zelf op tijd staat, zoals elke ouder weet :). Maar er zit ook een mooie kant aan.
Gun jezelf de gelegenheid om geregeld mee te gaan in zijn tempo. Ontdek hoe je zo heel gemakkelijk mindfulness kunt leren. Gewoon door je aandacht in het hier en nu te richten. Wat ziet hij allemaal, wat valt er wel niet te beleven in de wereld, waar wij meestal achteloos aan voorbij gaan?
Zie de miertjes sjouwen, hoor de geluiden van de vrachtwagen, de wind in de bomen, kijk eens mee naar de koeien en de paarden, zie hoe je kind eindeloos dezelfde handeling kan uitvoeren. Je zult merken: je ziet veel meer van je kind Ă©n je komt tot rust. Zo kan je kind, naast een hoop drukte, ook rust in je leven geven.
Ook oudere kinderen kunnen je helpen om met meer aandacht in het hier en nu te zijn. Maak tijd en ruimte om iets met ze te doen. Een spelletje of knutselen of gewoon samen iets doen. Zorg, dat je er dan ook met je volle aandacht bij bent. Laat los waar je mee bezig was, ga niet zitten nadenken over wat je nog allemaal moet en zal. Dan geeft het samen doen rust. En komt het tegemoet aan de behoefte van je kind aan aandacht. Dat noem ik nou quality time :).
Familie, de bedding waarin je ontvangen wordt en waarin je – als je niet wordt afgestaan – opgroeit. Ik denk dat elk kind geboren wordt in de verwachting dat het welkom is. Het gezin is het nest dat je bouwt in de stamboom van jullie beide families.
Kinderen hebben is ook leren afscheid nemen, soms al weer heel snel. Daarom in dit nummer ook een artikel over een kinderhospice. Omdat afscheid nemen net zo belangrijk is als ontvangen.
Familie, je hebt het, of je er nu blij mee bent of niet.
Praktische tips voor ouders en leerkrachten over tijsbeleving van kinderen: hoe ga je ermee om en wat kun je ermee leren?
Aantasting van het kindsysteem: Het onderwijs is niet gericht op kinderen, maar op volwassenen. Het kind moet zo veel leren van buiten naar binnen, dat het geen kans heeft om zich van binnen naar buiten te ontwikkelen. Een kind is van nature nieuwsgierig, verwondert zich, bewondert alles, zoekt relaties, zoekt vrienden, is heel gevoelig voor liefde. En dat wordt kapotgemaakt door een onderwijssysteem met zogenaamde pedagogen, die dénken over het kind, maar niet erváren wat het kind ervaart.
Interview met Mieke Sjoer, moeder van 3 kinderen met Syndroom van Asperger en PDD-NOS, waarin ze 7 tips geeft hoe je kunt zorgen dat je pakjesavond met autistische kinderen een fijne ervaring wordt voor iedereen.