Zijn we er al?’, klinkt het meerstemmig vanaf de achterbank. Een vraagteken dwaalt door de auto waarin al ettelijke kilometers raadspelletjes, liedjes zingen en stiltes hebben weerklonken. Maar wat te doen bij het volgende X-aantal kilometers? Het is nog veel te vroeg voor ‘We zijn er bijna..!’
Verras de kinderen en jezelf met een zelf verzonnen ‘Verhaal op wielen’
Al reizend en om je heen kijkend, kan iedereen zijn/haar eigen personage verzinnen. Want wie zie je in de andere auto’s zitten en wie staat daar met zijn hondje bij het stoplicht? Wie zijn deze mensen, hoe praten ze, hoe oud zijn ze en wat kunnen ze volgens jou wel, of niet? De ene helft van je personage zie je buiten door het autoraam en de andere helft zit binnen in je hoofd. Even husselen en je hebt de ideale rol gevonden die jij in het verhaal vertolkt!
Natuurlijk vormt het voorbij zoevende landschap, stad of dorp het levendige decor van het verhaal, dat letterlijk en figuurlijk op ieder moment van sfeer en richting kan veranderen.
Maar een verhaal is geen verhaal zonder een spannende, rare gebeurtenis. Kijk daarom nog een keer naar buiten en geef de sirene die je in de verte hoort of dat ene oude onbewoonde huis een mysterie mee.
En natuurlijk is dat mysterie, het conflict niet zomaar opgelost, maar… met tijd komt raad en na een spannend hoogtepunt, leven ze nog lang en gelukkig en…. ‘Hé mam, …zijn we er nú al!’
In het septembernummer staat o.a. een interview met Claire Boonstra, over de onzin van status en de herwaardering van waarden in het onderwijs; het recht van het kind zijn eigen levensvisie te ontwikkelen; de weg van wens naar werkelijkheid; en hoe je kunt omgaan met alle 'zooi' die je kind via smartphone en tablet veel te gemakkelijk binnenkrijgt.
In dit katern over het nut van de verscheidenheid aan
kleuren in je fruitschaal en groentela,
met woorden mooie beelden neerzetten die kinderen in kunnen kleuren, hoe kleuren kunnen helpen je te beschermen, kom in de veelkleurige hoofden van kinderen, kleurige spelletjes en kletspraatjes, ontdek de betekenis van kleuren en last but not least: jouw eigen
kleur. Of die van kinderen.
Kortgeleden las ik een prachtige blog van een moeder van vier kinderen waarvan twee met een autistische stoornis. De titel was The Gift of Autism. Behalve dat autisme een behoorlijke wissel kan trekken op een gezin sprak ze vooral over wat ze hadden geleerd: compassie, geduld en begrip. Het zette me aan het denken.
Scriptie van Ineke Struijk over de zin van levensbeschouwing in het openbaar onderwijs.
In dit onderzoek is geprobeerd een antwoord te vinden op de vraag hoe men in onze huidige samenleving op de openbare basisscholen de openbare identiteit ziet en op welke wijze de levensbeschouwelijke component hiervan dan vorm gegeven wordt.