De openbare ruimte is van niemand, je kunt er dus doen wat je wilt? Je zou het wel zeggen als je de graffiti op de muren ziet en het straatgedrag van sommige jongeren meemaakt…
In de experimentele duurzame wijk Eva-Lanxmeer in Culemborg heeft men de buitenruimte onderverdeeld in privégebied, semi-openbaar en openbaar gebied. Het semi-openbare gebied is gedeeld eigendom van de bewoners. Samen bedenk je hoe je het inricht en gebruikt, samen onderhoudt je het.
De kinderen weten niet beter, ze groeien op met hofwerkdagen, straatfeesten en gedeeld eigenaarschap van de schaak- en damstukken. De auto blijft buiten de wijk, iedereen moet (hooguit 100 meter) lopen.
Gevolg? Kinderen kennen de volwassenen, en worden gekend. Niemand is anoniem. En iedereen voelt zich verantwoordelijk voor de openbare ruimte.
Voor rondleidingen en voorlichting: www.eva-lanxmeer.nl
In het septembernummer staat o.a. een interview met Claire Boonstra, over de onzin van status en de herwaardering van waarden in het onderwijs; het recht van het kind zijn eigen levensvisie te ontwikkelen; de weg van wens naar werkelijkheid; en hoe je kunt omgaan met alle 'zooi' die je kind via smartphone en tablet veel te gemakkelijk binnenkrijgt.
Het hart in de hoofdrol
Door naast het gangbare leren-met-het-hoofd óók aandacht te besteden aan focus-op-het-hart wordt een belangrijk deel van het ontwikkelingspotentieel van kinderen geactiveerd.
Een breed ontwikkelingsaanbod lijkt te worden gedwarsboomd door de dwang van de eenzijdige toetsmanie. Kinderen wordt veel meer recht gedaan door evenveel waarde toe te kennen aan ieder van onze leergebieden. Een leerlingvolgsysteem van Bauk Zwaan en Edith van Poppelen volgt kinderen via zijn tekeningen...
De kiesschijf is bedacht door Gerda van Jaarsveld. Het helpt kinderen en ouders (of leerkrachten) inzicht te krijgen in hoeveel keuzevrijheid een kind ervaart.