Het opvoeden van kinderen is een grote uitdaging. De grootste leerschool is het leren omgaan met emoties.
Kinderen zijn, zeker als ze klein zijn, spontaan in het uiten van hun emoties. Maar dit wil niet zeggen dat ze hun emoties gebalanceerd uiten. Kinderen kunnen, net als wij, overmand raken door emoties van boosheid, angst of verdriet.
Hoe ga je hiermee om? Geef je ze ruimte of duw je ze weg?
Word meester over jezelf: oefen jezelf in bewust zijn zodat je begrip tegenover onbegrip kunt plaatsen.
Een emotie is meestal een uiting op een situatie die niet begrepen is. Zo gezien is een emotie een uiting van onbegrip. Dit is niet goed of fout. Het vraagt alleen maar om er begrip tegenover te plaatsen. Als de emotie wat geluwd is, spiegel je het kind zijn uiting terug: “Jij was boos, ik begrijp het.”
Dat geeft het kind de ruimte om over zijn emotie te vertellen en het krijgt de kans om er verantwoordelijkheid voor te nemen. Maar dit je kan alleen als je geleerd hebt om begrip en bewustzijn te hebben voor je eigen emoties.
De emoties van kinderen zijn soms zo heftig dat je als opvoeder uitgedaagd wordt in je centrum of eigen krachtveld te blijven. Je laten meeslepen met de emoties van je kind veroorzaakt nog meer boosheid, angst of verdriet.
Je bewust zijn van je eigen emoties is de grote uitdaging bij het opvoeden van kinderen (en in de omgang met ‘lastige’ volwassenen ;)).
Zie het als een leerschool. Je krijgt dankzij hen de kans om meester te worden over jezelf.