Energie kost geld en brandstof en verspilling is bovendien niet goed voor het milieu. Daarom is het goed kinderen al bijtijds te helpen om zuinig te zijn met energie.
Bespreek met je kinderen waar je zuiniger kunt zijn en maak er leuke stickers bij.
- Je kunt de computer uitzetten als je er niet meer op werkt of mee speelt.
- De tv kan van de standby-knop.
- De opladers uit het stopcontact.
- Je kunt korter douchen.
- De kraan dichtdoen als je je tanden poetst
en nog veel meer wat je samen met je kind kan bedenken.
Maak nu met je kinderen stickertjes voor alles waar je zuinig aan mee kunt doen. Versier de stickers met kleinere stickertjes van bloemen, lieveheersbeestjes en vlindertjes of eigen versiersels. En plak tenslotte de stickers op. Zo vergeten ze nooit meer wat ze zelf hadden bedacht.
Veel plezier.
Deze tip en vele andere natuur- en milieuactiviteiten vind je in het boekje ‘Naar Buiten in het voorjaar’ van Bart de Koning. Je kunt het als pdf of als boekje aanschaffen op www.natuureducatie.com/winkel .
Talent ontwikkel je niet omdat je later rijk of beroemd wilt worden. Soms vergallen ouders of leerkrachten het plezier door talenten waardeloos te vinden, zoals tekenen of zingen ('daar kun je je brood niet mee verdienen') of zorgzaamheid ('daar word je niet rijk mee'). Hoe ga je dan wel met talent om? Hierover lees je alles in deze Educare!
Educare Katern 2012-4 jaargang 30, september 2012. Life is a dancefloor!, ga swingend en zwierend door het leven, bepaal samen de regels en vergroot de autonomie van kinderen, uit je hoofd en in je lijf met kindermassage. Leg al musicerend de wereld aan je voeten, met de ukelele kan ook jij dat! Geef de mensen om je heen gestalte door een familiebos of bomenklas te tekenen.
Kinderen in sombere wijken in grote steden willen, ondanks hun afkerige en vaak tegendraadse gedrag, net als iedereen verbonden zijn met zichzelf, hun omgeving en onze maatschappij. Ze leven veel op straat en hebben thuis geen ideale voedingsbodem voor een leven in verbondenheid. Gelukkig zijn er mensen die de moeite nemen om contact met hen te maken. Chris Ripken is zo iemand.
Angst voor ongewenst seksueel gedrag maakt nog wel eens dat lichaamscontact in scholen en kinderdagverblijven verbonden wordt. Maar staat dat niet haaks op de behoefte van kinderen om aan te raken en aangeraakt te worden?