Alles wat je doet kost energie. Je hebt energie die je zelf maakt. Maar ook energie uit een snoertje of uit brandstof. Waar komt die energie eigenlijk vandaan? En wat is er binnens- en buitenshuis van te zien. Leuk om daar eens naar op zoek te gaan met je kinderen.
Praat eens met je kinderen over energie in en rondom je huis
Wat gebruikt er allemaal energie? Al snel komt het gesprek op stopcontacten en batterijen. In batterijen zit een heel klein beetje energie. Je krijgt er geen schok van.
Als je met je vingers in het stopcontact zit, wel. Iedereen kent wel enge verhalen van iemand die een schok kreeg. Wat zit er eigenlijk achter het stopcontact? Je zou zo klein moeten zijn als een mier om daar achter te komen. Er lopen vast draden achter het stopcontact, maar waar naartoe?
Ga eerst maar eens een kijkje nemen in de meterkast. In de meterkast zit de elektriciteitsmeter? Vaak zie je het klokje lopen. Waar gebruik je nu allemaal elektriciteit? Er staan rare letters op. KwH, dat is Kilowattuur. Daar wordt stroom in gemeten.
In de meterkast zit ook de gasmeter. Het gasfornuis brandt op aardgas. Maar ook warm water wordt met aardgas gemaakt. Warm water voor de douche, voor de kraan, maar ook voor de verwarming. Loopt de aardgasmeter ook? En waar wordt dat in gemeten? In m3 (dat is kubieke meter, een meter bij een meter bij een meter).
Nu ga je naar buiten. Op zoek naar een geheimzinnig huisje waarop staat: Hoogspanning! Levensgevaar! Met daarop nog een bliksemschicht. Vertel daar dat de elektriciteit via hoogspanningsmasten (die zien kinderen langs de snelweg) naar de stad gaat, dan gaat het ondergronds naar een transformatorhuisje (zo heet dit rare gevaarlijke huisje). Daar wordt de spanning omlaag gebracht. En dan gaat het naar de huizen.
Veel plezier met deze ontdekkingstocht.
Deze tip en vele andere natuur- en milieuactiviteiten vind je in het boekje ‘Naar Buiten in het voorjaar’ van Bart de Koning. Je kunt het als pdf of als boekje aanschaffen op www.natuureducatie.com/winkel .
Het is opvallend hoe weinig aandacht er binnen het onderwijs is voor creativiteit, terwijl we ons moderne leven geheel aan die menselijke eigenschap te danken hebben. Binnen het onderwijs lijkt het teruggedrongen naar de knutsel- en tekenles. En zelfs daar speelt het een marginale rol. Werkbladen en kleurplaten zijn nu eenmaal gemakkelijk. En we willen kunnen meten! Dat lukt niet als 30 leerlingen zelf gaan denken. Toch kunnen we niet zonder de kracht van ons creatieve vermogen. Dus hoe doen we dat: meer ruimte voor creativiteit in het onderwijs? In dit nummer laten we een aantal deskundigen aan het woord. Ze laten hun licht schijnen op de mogelijkheden en wijzen ons op kansen die we laten liggen. Met een knipoog naar de belastingdienst: makkelijker kunnen we het niet maken, wel leuker!
Bij Educare 2014, jaargang 32, nummer 3.
Artikel op basis van het katern uit Educare 2005, jaargang 22 nummer 2, geschreven door Sylvain Lelarge.
Onderwijsvernieuwing: iedereen ‘doet’ er aan. Er is echter één groep die nooit geraadpleegd wordt: de kinderen zelf! Zouden die ook mee kunnen praten over hun eigen onderwijs? Suzan Baldinger en Lex Hupe voegden de daad bij het woord en organiseerden in 2013 de eerste Kidscrowddag. Het bleek een schot in de roos! De resultaten waren echte eye-openers voor zowel de politiek als de leerkrachten. Het onderwijs gaat hiermee actief aan de slag in de toekomst. En de tweede Kidscrowddag is afgelopen maart gehouden!
Inkijkexemplaar van het boek "Spelen met...", een boek met 32 spelletjes om met je kinderen te spelen zonder dat je hier speelgoed voor in huis hoeft te hebben.