We zijn een met alles

‘Die ander is anders dan ikzelf.’ Herken je de pijn die dit met zich mee kan brengen?

Kinderen voelen zich nogal eens eenzaam en verdrietig. Als kinderen na hun eerste jaren dat ze nog in eenheid leven, zien dat ze anders zijn dan anderen kan er lijden ontstaan. Ze willen hetzelfde zijn als al die anderen in de maatschappij. Maar, dat lukt nooit. Dit veroorzaakt dikwijls lijden in de vorm van neerslachtigheid, depressief zijn, van schoolgaan, zich minderwaardig voelen, pestgedrag, eenzaamheid, enz. Als ouder/opvoeder kun je daar van jongs af aan heel praktisch iets aan doen.

Als je met je kind op de kinderboerderij rondloopt, kun je laten zien dat alle diertjes verschillend eruit zien. Benoem het ook: ‘Die bok heeft grote oren, die eend heeft een gele snavel, dat schaap is wit en dat zwart. Zie je dat ze er allemaal net even anders uitzien, een andere vorm of kleur hebben?
Maar ook: Ze zijn allemaal een dier. Dat is hetzelfde, daarin is geen verschil.
Dat is net zo bij mensen. Iedereen ziet er net even anders uit, kijk maar in het rond… Maar we zijn ook allemaal een mens en daarin zijn we één.
Je bent nooit echt helemaal anders dan andere kinderen en andere mensen.’

Loop samen met je kind, met de zon in je rug. Je ziet dan jullie schaduwen voor je op de grond. Wijs ernaar en zeg: ‘ Zie je dat we allebei een andere schaduw hebben? Jij klein en ik groot. Je ziet onze vorm, onze haren, onze lengte. Alle mensen hebben hun eigen schaduw, let daar maar eens op. Maar we zijn ook allemaal een mens en daarin zijn we één.
Je bent nooit echt anders helemaal anders dan andere kinderen en andere mensen.’