Wat een kind werkelijk nodig heeft om te groeien en zelfvertrouwen te ontwikkelen is onvoorwaardelijke liefde, vertrouwen en respect. Dat houdt in dat we ze accepteren zoals ze zijn. Maar hoe doe je dat?
Werkelijke acceptatie betekent: je kind laten zijn zoals hij is
Een kind dat lekker bezig is met rust laten is een teken van acceptatie. Je bent misschien snel geneigd om in te grijpen: ongevraagd advies geven bijvoorbeeld. âZou je niet âŠâ of âJe kunt ook âŠ.â. Maar wat je eigenlijk ongewild overbrengt is: zoals jij het doet is het niet goed (genoeg).
Luisteren zonder iets te zeggen is óók een teken van acceptatie. Je kind komt met een verhaal en jij luistert zwijgend. Zegt hooguit dingen als:  hm, oh. Je betrokkenheid komt tot uiting in je houding, je kijkt het kind aan en straalt uit dat je nieuwsgierig bent. Je parkeert je eigen gedachten even in je achterhoofd en concentreert je volledig wat je kind je vertelt. Op deze manier geeft acceptatie je kind de ruimte om zijn eigen gedachtengang af te maken en tot een eigen oordeel of inzicht te komen.
Je kunt nog een stapje verder gaan en het kind aanmoedigen om verder te praten. Je kunt dan dingen zeggen als : âVertel verder. Ik luisterâ, âWat vind je daarvan?â âHoe was dat voor jou?â, enz. Je drukt daarmee uit dat je werkelijk wilt weten wat het kind te vertellen heeft, dat je geĂŻnteresseerd bent in hoe het voor hem is, dat het de moeite waard is wat hij te vertellen heeft.
Actief luisteren betekent dat je actief probeert te begrijpen wat de betekenis is van wat je kind vertelt. Je geeft in je eigen woorden weer hoe je het begrepen hebt, zodat je kind dat al dan niet kan bevestigen. Het zijn zinnen met âjijâ erin. Bijvoorbeeld: âdus jij zou willen dat âŠâ, âals ik het goed begrijp dan weet je niet hoe je âŠâ, âje bent daar best boos over, of nietâ, enz. Je stemt je af op je kind en laat je eigen ideeĂ«n en gevoelens er buiten. Het geeft je kind onnoemelijk veel ruimte om zich te uiten. Hij voelt zich geaccepteerd en krijgt de gelegenheid om zelf tot inzichten en oplossingen te komen. Heel belangrijk om zelfvertrouwen te ontwikkelen.
Meer lezen? Thomas Gordon â Luisteren naar kinderen. ISBN 90 10 01615 3
In deze Educare onder andere over zingen dat positieve effecten heeft op de hersenen van kinderen en, als je het regelmatig doet, zelfs het IQ Ă©n de emotionele intelligentie verhoogt zo blijkt uit onderzoek.
Voetbalgeweld, concentratiegebrek op scholen en schooluitval, gebrek aan onderling respect bij onze jongeren: opnieuw staat de moraal ter discussie. In onze Westerse kennisfabrieken zijn morele oefenprogramma's grotendeels verdwenen. Hoe komen we tot een nieuwe houding ten opzichte van moraliteit?
De Deense psycholoog Kjeld Johansen ontwikkelde ruim 30 jaar geleden een stimuleringsprogramma voor kinderen die moeite hebben met auditieve verwerking van taal. Inmiddels is gebleken dat deze therapie ook goede resultaten laat zien bij kinderen met dyslexie.
Educare katern - geef je kinderen in de klas de ruimte. Scholen belemmeren kinderen in hun bewegingsruimte. Dat is helemaal niet nodig. Kijk eens verder en schep met eenvoudige middelen meer ruimte!
Kinderen in sombere wijken in grote steden willen, ondanks hun afkerige en vaak tegendraadse gedrag, net als iedereen verbonden zijn met zichzelf, hun omgeving en onze maatschappij. Ze leven veel op straat en hebben thuis geen ideale voedingsbodem voor een leven in verbondenheid. Gelukkig zijn er mensen die de moeite nemen om contact met hen te maken. Chris Ripken is zo iemand.
Hoe vier je Sinterklaas als je kind autisme heeft?
Interview met Mieke Sjoer door Patricia Ritsema van Eck.
Mieke is moeder van drie âautiâsâ â zoals ze zelf zegt â van 10, 14 en 17 jaar. De jongste twee hebben het Syndroom van Asperger, de oudste heeft PDDâNOS. Jarenlang zag ze als een berg tegen Sinterklaasavond op. De ouderavonden op school hierover bleken vooral een uitwisseling van ervaringen van ouders te zijn. Waar ze echter behoefte aan had, was een soort handleiding met tips hoe je het beste de organisatie en invulling van pakjesavond kunt aanpakken. Mieke is met haar drie bijzondere kinderen inmiddels zelf een ervaringsdeskundige geworden op dit gebied. In dit interview vertelt ze alles wat ze zelf graag had willen zien in een dergelijke handleiding.