De oude vertrouwde stoelendans in een nieuw coöperatief jasje. Het stimuleert creatief denken, samenwerking en behendigheid. Leuk voor op een kinderfeestje en óók leuk met een groep volwassenen!
Leeftijd: vanaf 4 jaar
Doelstelling: samenwerken, overleggen, iedereen hoort erbij, groepsbinding
Aantal spelers: 6 of meer
Benodigdheden: muziek – cd, cassette bandje, muziekinstument. Evenveel stoelen als er deelnemers zijn. Bij voorkeur stoelen zonder armleuningen.
Locatie: binnen of buiten
Zet twee rijen stoelen neer, de rugleuningen tegen elkaar. De spelers staan om de stoelen heen. Zet muziek aan en nodig de spelers uit met de klok mee om de stoelen heen te lopen of te dansen. Haal dan een stoel weg. In dit spel valt er echter niemand af! In tegenstelling tot gewone stoelendans, blijven alle spelers in het spel! Steeds wanneer de muziek stopt moeten de spelers zorgen dat ze met z’n allen een plek vinden op de nog beschikbare stoelen. Dat wordt dus, naarmate er meer stoelen weggehaald worden, steeds moeilijker.
Deze coöperatieve variant op stoelendans vraagt samenwerking en creativiteit. Er is geen tijdsdruk, geen stress, geen geduw en getrek. De muziek gaat pas weer aan als iedereen zit. Een variant voor gevorderden: als de muziek gestopt is, mogen er geen voeten de grond meer raken, en iedereen moet wel op de stoelen!
Let op: niet alle stoelen zijn bestand tegen het gewicht van heel veel mensen. Schat als spelleider in wat nog kan en waar gestopt moet worden, om het meubilair te sparen!
Natuurlijk kan het spel ook gespeeld worden met kussens op de vloer.
Geef een extra dimensie aan het spel door het geheel in een verhaal te gieten. Bijvoorbeeld:
Op een eiland in de stille oceaan woont een vredelievend volk. De mensen daar voelen van binnen heel goed hoe belangrijk het is elkaar te helpen waar dat maar kan en vriendelijk voor elkaar te zijn. Het eiland kampt echter met een groot probleem. Door de zware stormen die er regelmatig over het eiland woeden, kalft er steeds meer van het eiland af en is er steeds minder plek op het eiland. De mensen helpen elkaar zo veel als ze kunnen om toch met zijn allen op het eiland te kunnen blijven.
bron: Co-op games manual, Jim Deacove, Family Pastimes, Canada
Meer coöperatieve groepsspellen kun je leren in de workshop Coöperatief spel en Zelfwaardering van Earth Games op 10 oktober ’11, 20 november ’11 en 10 december ’11. Zie www.earthgames.nl/workshops-agenda.html
In dit nummer onder andere: Kinderen van nu verbazen zich over de Zwarte Piet van Vroeger, en niet alleen over zijn kleur. Wat? Een roe? Mocht hij slaan dan? En wie bepaalt wat zoet is, en wat stout?
De kinderen in Ridderkerk krijgen sinds kort lessen in ridderlijkheid: opkomen voor de zwakkeren, open en eerlijk zijn en contact blijven houden.
Het 'heerlijk avondje' met je ADHD'er, hoe je je dyslectische kind door de sinterklaasgedichten heen helpt. En hoe vier je sinterklaas met een kind met autisme, die niet van verrassingen houdt?
Leef jij de waarden die je belangrijk vindt? En hoe geef je daar vorm aan? Ben jij de vader/moeder/juf meester die jij je kind gunt?
En meer............
Met bloemen valt zoveel te beleven. Je kunt er je zintuigen mee prikkelen, je eten mee opfleuren, over ze schrijven of ze aan alle kanten bestuderen. Je kunt van bloemen een bijzondere herinnering maken aan personen of periodes. En wat dacht je ervan om bloemen te gebruiken als woordzoek-inspiratie of om mee te rekenen?
Aan welk oor hou je bij voorkeur je telefoon? Met welk oog kijk je bij voorkeur door de lens van een camera? Met welk been trap je een bal? Met welke hand schrijf je je boodschappenlijstje? Iedereen heeft een voorkeur voor deze dingen: rechteroor, linkeroog, linkerbeen, rechterhand. Of net andersom. Het kan allemaal. En niemand heeft er problemen mee. Totdat het gaat over leren…
Het gebeurt toch bij iedereen? Ons kind pest, trappelt van woede, gooit met speelgoed. Of als ze al iets groter zijn: vandalisme, spijbelen, onverwerkt verdriet… Hoe gaan we daar best mee om? Hoe voorkomen we probleemgedrag? Opvoeden: we willen van onze kinderen, kleinkinderen, leden in onze jeugdbeweging ‘goede mensen’ maken. Die voor de wereld en de mensen om hen heen verantwoordelijkheid opnemen. En die dat doen vanuit zichzelf - en niet ‘omdat het moet’. Anouk Depuydt ontwikkelde ‘Verbondenheid’: een invalshoek waar we antwoorden in kunnen vinden. In het onderwijs leverde dat al vele rijke ervaringen op: de bewijzen zijn er, het loont. Hoog tijd dus om deze aanpak uit te breiden naar het gezin, de buurt, de kinderopvang, de jeugdbeweging.
Het boek kan besteld worden via onderstaande link: