Herken je dit? Je kind die zanikt en zeurt en voor de zoveelste weer eens huilend bij je aankomt en jij steeds geïrriteerder raakt en uiteindelijk een venijnige reactie geeft. Meestal komt dat doordat een oud proces is ‘ingesleten’, een gewoonte: kind vertoont vervelend gedrag, jij raakt geïrriteerd en zegt op niet aardige toon dat hij daarmee moet stoppen, moet gaat spelen, wegwezen!
Het is goed om eens te kijken waar je reactie vandaan komt:
Spreken is op een magische wijze scheppend. Door je wijze van spreken schep je een situatie. Vaak wordt een vervelende situatie al maar erger, doordat een kind doorgaat en jij reageert door wat strenger op te treden. Wat ook nodig is om het niet uit de hand te laten lopen en het kind helemaal boos en overstuur te laten worden. Maar hierdoor maak je ongewild de scheiding tussen jou en je kind op dat moment steeds groter.
Hoe voorkom je dat?
Vaak is het gewoon zo dat het kind alleen maar kwam om iets te vragen, voor wat aandacht, een knuffel. Het zoekt de eenheid met jou op. Of het voelt zich niet lekker, wordt gepest, voelt zich onzeker en heeft er geen woorden voor.
De oplossing moet uit een ruimer niveau van bewustzijn komen dan uit het onbewuste denkniveau dat automatisch ergens iets van vindt.
Kijk eens vanuit een ruimer perspectief
• Neem eens een stapje naar achteren en zie jezelf in de hele situatie.
• Reageer op een nieuwe wijze – vanuit je hart.
• Blijf stil. Volg nu eens niet je oude stramien van denken en spreken of reactie.
• Neem de tijd je één te voelen met je kind. Leef je in. Dan voel je meestal wel wat er is, waarom hij zo reageert, wat erachter zit.
• Blijf open en ontspannen, dit werkt door naar je kind. Het zal door jouw houding ook meer ontspannen worden en daardoor rustiger. En meestal hoef je dan helemaal niet zoveel meer te zeggen…
Error thrown
Call to undefined function ereg()